«بیش از 3500 نفر از بیماران سرطانی تحت پوشش «سمر» قرار گرفتند؛ نبرد با «خرچنگ

بیماری که با سرطان درگیر است برای مداوا نیاز به عشق دارد، کسی که این بیماری را می‌گیرد، می‌تواند در بهترین بیمارستان درمان جسمی‌اش را انجام دهد ولی وقتی عشق بدون قید و شرط نباشد، بی‌فایده است. این جمله ای است که در ابتدای امر می‌توان از کسی شنید که خودش مدتی طولانی با این بیماری دست و پنجه نرم کرده است. سرطان؛ نامش با سیاهی پیونده خورده است اما اینجا، جایی است که تمام مرزهای ناامیدی شکسته می‌شود. پا به خانه‌ای می‌گذاریم، که نام امید را بر سر درش آویخته است. خانه امید؛ محیطی امن و باآرامش برای آنهایی که نام این بیماری را با خود یدک می کشند.شاید به تعبیری سرطان خرچنگی است با چنگال های تیز و برنده اما انجا دریچه امیدی پیدا می شود برای یک مبارزه!

نیاز به سه نوع درمان برای بیمار مبتلا به سرطان
به گزارش  روابط عمومی موسسه خیریه سمر به نقل از «ابتکار» شهرزاد آیروم، مدیر عامل موسسه خیریه سمر می‌گوید به قول یکی از فرزندان سمر، من مادر این خانه هستم. وقتی می پرسیم که فرزندان سمر؟ می گوید: ما هرگز نام بیمار بر روی این مراجعه کنندگان نمی گذاریم و این نقطه آغاز ماجراست برای اینکه بتوانیم با او هم‌قدم و همکلام شویم تا بیشتر و بیشتر از این خانه و موسسه بدانیم. وی می‌گوید: این موسسه با هدف حمایت از بیماران مبتلا به سرطان سال86 در بخش روحی و روانی تاسیس شد ولی بعد از 3 سال احساس کردیم این کافی نیست و موسسه را به جامع کیفی تبدیل کردیم. آیروم با تاکید بر حمایت روحی و روانی از مبتلایان بیماری سرطان می گوید: به اعتقاد من، کسی که بیماری سرطان دارد به 3 نوع درمان احتیاج دارد؛ درمان ذهنی، درمان روحی روانی و درمان جسمی. حمایت از بیمار مبتلا به سرطان باید حمایت کیفی باشد چون اثربخشی حمایت کیفی بسیار مهم است. یعنی شخصی که به این بیماری مبتلاست و حداقل به 6 دوره هزینه دارو احتیاج دارد، اگر یک دوره از هزینه را بتواند پرداخت کند ولی دوره دوم را نتواند بپردازد و موسسه‌های خیریه به آنها بگویند که سقف برای پرداخت داریم در نتیجه بیمار نمی‌تواند هزینه درمان خود را به طور کامل در دوره‌های بعدی درمانش تامین کند و دوباره بیماری‌اش بازمی‌گردد. بنابراین اگر می‌خواهیم حمایت اثربخشی از بیماران سرطانی بکنیم باید حمایت کیفی از آنها داشته باشیم.

صفر تا صد زندگی را می توان دید
اینجا خانه ای امن است. خانه ای که از صفر تا صد زندگی را می توان در آن به تماشا نشست. از قدم‌های نرم و آهسته آنانی که تازه قدم به این خانه می‌گذارند تا آنهایی که طول دوره درمان شان به پایان رسیده است. اینجا خانه ای است سرشار از عشق و امید و آرزو. آیروم می گوید: ما بین مراجعه‌کنندگان خود، نام بیمار را به کار نمی‌بریم و از عنوان سلامت‌جو برای آنها استفاده می‌کنیم. این سلامت‌جویان وقتی وارد خانه امید یعنی مکانی که بیماران هستند، می‌شوند درعرض یک هفته 3 استعلام از آنها گرفته می‌شود، استعلام سطح سلامتی روانی توسط روانشناس، استعلام از وضعیت معیشتی بیمار و استعلام وضعیت جسمی بر اساس نامه‌ای که از دکتر مربوطه‌اش می‌گیرد. بعد از گرفتن این استعلام‌ها، 2کمیسیون روان‌درمانی و کمیسیون حمایتی تشکیل می‌شود.

کمیسیون های حمایتی
اینجا فضا برای تبادل نظر باز است. تبادل نظر برای آنانی که پرونده شان به این موسسه می آید و حال نوبت نیازسنجی هاست. آیروم ادامه می دهد: در کمیسیون روان‌درمانی موسسه، برنامه روان‌درمانی به مدت 6 ماه توسط پزشکان موسسه طراحی و اجرا می‌شود. در کمیسیون حمایتی هم یک برنامه حمایتی برای تامین نیازهای اولیه بیمار در نظرگرفته می‌شود، همچون مشکل مسکن و مشکل معیشت بیمار و خانواده‌‍‌اش که باید برطرف شود تا بیمار بتواند به سلامت روانی دست یابد. در این کمیسیون حمایتی موسسه تقبل می‌کند به مدت 6 ماه هزینه‌های دارو، مستمری و بن رفاه به بیمار داده شود. با کمک خیرین در نظر داریم پرداخت مستمری و بن رفاه را تا یک سال ادامه دهیم. 6 ماه اول بیمار به روان‌درمانی می‌رسد و در 6 ماه دوم بیماران توانمند شده و از موسسه خارج می‌شوند. یعنی بیمار بعد از یک‌سال که از موسسه خارج می‌شود، سلامتی جسمی و سلامتی روانی‌اش را به دست آورده و از نقش یک انسان مظلوم به یک انسان مسئول تبدیل شده است. درواقع ما در 6 ماه اول به بیماران ماهی می‌دهیم ولی در 6 ماه دوم که بیمار سلامتی‌اش را بدست آورده، به او ماهیگیری یاد می‌دهیم.

معرفی فرزندان جدید به سمر
تاکنون حدود 3هزار و 500 بیمار از سال 86 به شکل کیفی تحت پوشش موسسه سمر قرار گرفته‌اند. سال گذشته هم 800نفر پذیرش شده اند که به 600 نفر خدمات جامع کیفی ارائه داده شده است. حامیان موسسه همه مردمی هستند. وی می گوید: ما در عرض 3 سال زیرساخت این موسسه را از شکل سنتی به شکل سازمانی درآوردیم و از یکی از موسسه‌های بین‌المللی که یکی از وظایفش ممیزی خیریه‌ها در کشورها است، سال گذشته خواستیم که این موسسه را ممیزی کنند که موسسه ما بالاترین رتبه خیریه‌ها در کل ایران را کسب کرد. در واقع تنها خیریه‌ای بودیم که در اولین ممیزی با رتبه 72 مطرح شدیم و این موسسه هم اکنون مدت یکسال است که الزامات 
«اس جی اس» را در تمام واحدهایش جاری و اجرا می‌کند. ما با 4 داروخانه برای ارائه داروی رایگان به بیماران قرارداد داریم و بیماران کم‌بضاعت از سوی بیمارستان‌های دولتی و داروخانه‌ها به ما معرفی می‌شوند و حتی فرزندان سمر که در گذشته در این موسسه مداوا شده‌اند، بیماران دیگری را به این موسسه معرفی می‌کنند.